Ius Sanctus Nieuws Archief

Menno Sappe in de telegraaf

Tuesday, 24 Jul 2001 door Joachim

Havenmeester is agressie beu
door Bart Olmer
LANGWEER - De agressie onder toeristen op het water loopt dermate de spuigaten uit, dat Nederlands bekendste havenmeester, Menno Sappé (58) uit het pittoreske Langweer, dreigt te stoppen. Sappé wordt vaak bedreigd door dronken boottoeristen als hij hen poogt te kalmeren in zijn passantenhaven in Langweer, die hij sinds vijf jaar pacht van de gemeente.

Recent belandde de bekende Fries in het ziekenhuis Heerenveen na een handgemeen met een dronken havengast die volledig door het lint ging. "Bewusteloos werd ik per ambulance afgevoerd. In het ziekenhuis kwam ik bij."

De agressie en baldadigheid is zó ernstig, dat de waterpolitie van het Korps Landelijke Politie Diensten (KLPD), de regiopolitie Friesland en provinciale waterstaat 's nachts extra patrouilleren in de drukste Friese watersportgebieden bij Langweer, Heeg, Lemmer en Grouw.

Verscherpt toezicht

Het verscherpte, nachtelijke toezicht is dit seizoen ingesteld na ernstige ongeregeldheden vorig jaar tijdens het hoogseizoen, aldus groepschef Jan Kok van de waterpolitie Sneek.

"Waar een hoop mensen op een kluitje zitten, slaat de
vlam soms in de pan, net als bij drukke disco's", aldus de waterpolitiecommandant. Hij wijdt de gewelduitspattingen aan overmatig drank- en drugsgebruik.

"We hebben dit jaar verscherpt toezicht. Dus 's nachts varen we door deze drukke gebieden. Verleden jaar liep het vooral in Langweer en Heeg uit de hand. Op het water zijn mensen minder
beleefd geworden", merkt Kok, die 25 jaar ervaring heeft bij de waterpolitie. "Sommigen willen rust op het water terwijl anderen zich juist uitleven. Dat botst."

De flamboyante havenmeester Sappé, bekend en zeer geliefd bij watersporters uit heel Nederland, is elke nacht van twee tot zes uur wakker, om als een soort politieman vernielingen en dronkemanstoestanden te voorkomen.

Met luidsprekers op het toiletgebouw roept hij gedurende de dag de kleine duizend passanten op 's nachts rustig te blijven. Hij slaapt tijdens het seizoen slechts vijf uurtjes, verdeeld over de dag, om alles in het gareel te houden. "De twee particuliere bewakers die de gemeente heeft ingehuurd, zijn absoluut onvoldoende. Die mogen niets doen."

Bang

Vaak wordt hij uitgescholden, bedreigd en soms geslagen door havengasten. "Ik ben soms echt bang", erkent hij. Zijn vijf kinderen en tien kleinkinderen smeken hem te stoppen, uit vrees dat hij nóg eens in het ziekenhuis belandt. "Ik ben geen pak stro waar iedereen tegenaan kan schoppen, maar een vader en opa. Ik wil behandeld worden als een heer. Ik wil mijn leven niet nog eens wagen. Ik heb al 40 jaar gewerkt en zó wil ik niet eindigen."

Ook na sluitingstijd staat hij het uitgaanspubliek 's nachts na drie uur op te vangen bij de ophaalbrug naar zijn haven. Overdag speelt hij muziek met zijn muziekbakfiets, met daarin een cd-wisselaar. Op de bakfiets zit tevens een omroepinstallatie met afstandsmicrofoon. Al lopend door de haven vermaakt hij de aanwezigen.

Vooral onder de jeugd, die op kleine, open bootjes vaart, is Sappé's haven zeer populair. Alleen al in die zeilbootjes overnachten dagelijks 600 passanten, die zich merendeels laat vollopen in de plaatselijke kroegen. "Jongeren uit het hele land kennen mij bij naam. Ze gaan niet naar Langweer, maar naar Menno's haven."

De meest idiote dingen ziet hij: "Ze klimmen aan boord bij jachten van zes ton en duurder, stelen de drankvoorraad en drinken het boven aan dek op, terwijl de eigenaren bibberend van angst in bed liggen. Zulke lui stuur ik 's ochtends om zes uur weg."

Uiteraard maken de leeden van Moresgenootschap Ius Sanctus zich nimmer schuldig aan dergelijk wangedrag. Wij wensen Menno sterkte!

(uit: de telegraaf)