Ius Sanctus Nieuws Archief
Kampcantus, lachen gieren brullen
Tuesday, 02 Sep 2003 door Bjurn
Dat de cantus georganiseerd door Moresgenootschap Ius Sanctus keer op keer een groot succes is, is een waar feit. Maar dat er tegenwoordig ook ruimte is voor een lachende Senaat is volkomen nieuw.
Uw verslaggever heeft vandaag de Preseas van de Senaat van de Kampcantus geïnterviewd, welke een boekje opendeed van afgelopen weekeinde. Natuurlijk wordt elke cantus opgedragen aan iets, iemand of moment. Dit keer stond het ter ere van het Nederlands kampioenschap voor atleten met een beperking in Aplhen aan de Rijn. Een op zich al een bijzonder iets. Echter uw verslaggever vermoet dat de Sennaat een behoorlijke zaak kan verwachten met het kiezen van deze gelegenheid.
De cantus zelf verliep volgens de preases bijzonder goed. Ondanks het feit dat de Procantor (de persoon die de liederen voorzingt) tot drie keer toe een lied op de verkeerde melodie inzette. Volgens de preases is dit twee keer per ongeluk gegaan en één keer met opzet. Uw verslaggever heeft hier zo zijn twijfels bij en vermoed dat de Procantor zo beschonken was dat maat houden op welke manier dan ook niet meer mogelijk was. Een grondig onderzoek zou hier antwoord op kunnen geven.
Maar tot groot vermaak van de K.C. en overige aanwezigen zette de Procantor het lied Yogi Bear op geheel verkeerde melodie in. Yogi Bear, op zich een bijzonder makkelijk lied en bevestigt het al eerder vermoedde. Hierdoor barste niet alleen de schachten in lachen uit maar ook de K.C. en Schachtmeester is lachen uit. De senaat had grootse moeite om hun lach te verbergen. Zouden zij in lachen uitbarsten dan was het gedaan met hun “gezag”.
De cantus verliep dus goed. De start was volgens de preases wat minder goed. Hij probeerde de Salamander in te zetten, maar op het laatste moment werd opgemerkt dat er geen bier aanwezig was, iets wat zeer essentieel is tijdens de salamander. Na een lange stilte werd eindelijk het bier geserveerd en kon de cantus van start door het luiden van de salamander.
Ondanks de plus minus 50 procent bier impotente was het een zeer mooie cantus en is de preases met een tevreden gevoel naar huis gekeerd. Deze cantus zal hem nog lang heugen helemaal het adje “Wilnis”. Dit is een “straf” die vier schachten dienden uit te voeren, twee speelden voor dijk en hadden op hun hoofd en schouders bekertjes met zand staan, terwijl de andere twee schachten bewapend met water deze trachtte om te gooien. Dit gaf een lekkere modderboel als resultaat en zorgde voor een moreswaardig escalatoir einde van de cantus.