Ius Sanctus Nieuws Archief

Inspectie! DEEL I

Sunday, 31 Oct 2004 door Peter!

Afgelopen zaterdagavond stond de aangekondigde inspectie van de nieuwe woning van dhr. Van de R. op het programma. Meteen bij aankomst werd al duidelijk dat de gastheer ernstig begint af te glijden in zijn burgerbestaan. Wij werden bij aankomst begroet door een guitig jochie met ietwat slordig haar, een babyface en, zeer ernstig, een versleten spijkerbroek en dito ‘gympies’. De gastheer beschreef het zelf als “met zijn tijd meegaan” maar op de vraag waarom dat dan moest met kleding die ouder is dan hijzelf wist hij geen antwoord.


Eenmaal binnen werd duidelijk dat een paar *portschoenen wellicht niet eens overbodig zou zijn wanneer er binnen de tijd van een reclameblok vanaf de bank een sprint getrokken moet kunnen worden van de bank naar de koelkast en terug. De weg naar die koelkast was deze avond gemakkelijk te vinden, de bieropslag werd goed bewaakt door een afvaardiging van het moresgenootschap. Eenmaal voorzien van een Twentse dorstlesser kon men zich aanmelden voor de rondleiding die strak georganiseerd, om de 15 minuten van start ging.

Vol trots leidde de gastheer een gezelschap langs de grote en kleine ruimtes die deel uitmaken van zijn nieuwverworven eigendom. Zo weten wij nu dat hij het type is van ‘rechts lullen, links slapen’. De meest opzienbarende ontdekking werd echter in de naastgelegen kamer gedaan: een full-size kinderkamer waarin de kleur blauw nogal dominant aanwezig was. De vragen die hierover gesteld werden wist de gastheer handig te omzeilen door verder te gaan met zijn slappe geouwehoer over nieuwe tapijten, vorige huurders en verbouwplannen. Tegelijkertijd lokte hij ons weg van de kinderkamer door zich naar de zolderverdieping te begeven. Erg veel haalde dit niet uit want daar was er nóg één: kinderkamer nummer twee! In dit geval was de kleurstelling nog niet gekozen en wist de gastheer ons te vermelden dat een sauna ook nog tot de mogelijkheden behoorde, niet wetende dat hij met deze opmerking het concept van de ‘housewarming’ een nieuwe dimensie zou geven… De vraag waarom deze kamer niet als ‘master bedroom’ was gekozen werd beantwoord met een stellig “dat is veel te ver van de badkamer”. Dat antwoord verloor direct zijn geldigheid toen bij inspectie van een klaterend geluid bleek dat dhr. Te N. direct naast de kamer een urinoir had gevonden. Wonderbaarlijk genoeg bevond deze zich ook nog eens op een voor hem zeer geschikte hoogte. Vermoedelijk is deze net als het gasfornuis geïnstalleerd door de firma Floresiensis.

Moe en angstig van de kennelijke voortplantingsdrang van de gastheer begaf het gezelschap zich naar de stevig betegelde grond achter de woning. Daar stond dan de trots van de gastheer: een heuse schuur! Benieuwd naar de hoeveelheid gevaarlijke elektrische gereedschappen, de grasmaaier met rolkooi en vooral natuurlijk de ‘stash’, stapte men gespannen het heiligdom binnen.
En snel weer naar buiten! Blijkbaar had onze gastheer zijn schuur reeds verhuurd aan de plaatselijke fietsenmaker getuige het grote aantal snel ogende rijwielen waarbij de walging sterk opgevoerd werd door het aanwezige fietsenrek… voor op de auto! De gastheer wist zijn gasten hiermee langzaam maar zeer zeker te doordringen van het feit dat hij alle aanspraak op de titel ‘man’ begint te verliezen.

-- VERVOLG IN DEEL II --