Ius Sanctus Nieuws Archief

Inspectie! DEEL II

Sunday, 31 Oct 2004 door Peter!

-- VERVOLG VAN DEEL I --

Laatste onderdeel van de rondleiding betrof de ruimte waarmee eerder werd kennisgemaakt, de keuken. De gastheer vertelde hier nog vol trots dat de banden met de vorige woonplaats (Zaandam) nog niet geheel verbroken zijn, getuige het feit dat de dorpsgek A. nog altijd bereid is de gewenste boodschappen aan de deur af te leveren. Murw gemaakt door alle ontboezemingen en ontdekkingen werd overgegaan tot een naar verwachting feestelijker onderdeel van de avond: de cadeaux.

Met hernieuwd enthousiasme richtte dhr. De B. het woord tot de trotse huiseigenaren en bood hen enkele zeer nuttige artikelen aan. De gastheer had zich eerder laten ontvallen dat hij zich al tijden verheugt op het consumeren van zelfgemaakte toast en voegde daaraan toe dat er ook wel iets meer aan de muur zou kunnen. Vindingrijk als hij is bood dhr. De B. hem dan ook een broodrooster met een bevestigingsbeugel aan, deze zal zeker niet misstaan aan de muur! Zeker na het bezoek aan de schuur had het vertrouwen in de kluskunsten van de gastheer echter het dieptepunt wel bereikt. Om de vulling van de muur toch nog te kunnen realiseren werd hem een cadeau overhandigd dat niet een beroep zou doen op zijn handigheid en technisch vernuft, maar op zijn creativiteit: een mooi stuk voorgespannen canvas met de nodige hulpmiddelen. Alras realiseerden enkele aanwezigen zich echter dat gezien de kledingkeuze van de gastheer, zijn eigen creativiteit liefst niet verder aangewakkerd dient te worden. Gevolg hiervan is dat er door een gezamenlijke inspanning van alle aanwezigen, een prachtig kunstwerk is gerealiseerd welke feilloos de levensloop van de gastheer en –vrouw weerspiegelt. Niet geschikt voor jeugdige kijkers dus…

Toen de hilariteit van de presentjes weer wat bedaard was kon men beginnen aan waar men voor gekomen was: de ‘housewarming’. De bierconsumptie vertoonde een duidelijke toename, kledingstukken werden uitgetrokken en de eerste druppels waren bij een enkeling al op het voorhoofd geconstateerd, toen plots bleek dat niet iedereen is opgewassen tegen de hoge temperaturen die vereist zijn voor een grondige ‘warming’. Op slinkse wijze werd de gastheer gewezen op de overduidelijke stijging van de consumptie en daarmee de kosten waarop hij, centenneuker in hart en nieren, besloot in te grijpen. Na met een radeloze blik in de ogen door het huis gebanjerd te zijn op zoek naar een oplossing voor de bij nader inzien toch ongewenste sauna, besloot hij de thermostaat eens terug te draaien. Vijftig graden was misschien toch iets te veel van het goede. Het gerucht deed de ronde dat enkele aanwezige studenten de verwarming iets hoger hadden gezet omdat zij het in hun versleten kleding vol gaten en enkele ruitjes, toch wat fris hadden gekregen.

Door afkoeling van het huis kon er uiteraard geen sprake meer zijn van een ‘housewarming’. Dit was direct merkbaar door een afnemend aantal aanwezigen. Achteraf bezien was echter de timing hiervan uitstekend: er was nog precies genoeg bier in de koelkast aanwezig om zes treinreizigers een uurtje in leven te houden.

Of het huis en haar bewoners al het borrelgeweld hebben overleefd is vooralsnog niet bekend. Of de kinderkamer en de muur al gevuld zijn, en of de toast naar verwachting smaakt evenmin. Getuige de inrichting van het huis zal het echter niet lang duren voordat zij zelf met een blijde boodschap zullen komen!