Ius Sanctus Nieuws Archief

"De Oranjes in het persoonlijk moment" geserveerd op een bedje van Hoofstedelijk Decorum

Wednesday, 27 Apr 2005 door Rutger

AMSTERDAM - Vandaag is een viertal Moresleeden afgereist naar 's Landsch hoofstad Amsterdam om daar enig hand- en spandiensten te verrichten voor de Oranjebond Nederland, welke vandaag een symposium organiseerde in de Aula van de Universiteit van Amsterdam. Dit prachtige pand zou vandaag het toneel zijn voor enkele verhalen van bekende personen over hun 'Oranjemoment'.

De dag begon al om half tien 's ochtends op 'Huize Kraamvogel', het huis dat sinds jaar en dag onderdag biedt aan Mores' meest oranjefundamentalistische heeren Danny de V. en Martijn A. Terwijl Martijn A. het ongestreken overhemd van de Magistraat nog aan het strijken was, lieten Ian K., Danny de V. en uw Verslaggever zich de koffie goed smaken. Na een kort overleg over de opzet van de dag, verplaatste het gezelschap zich richting parkeergarage Irene alwaar de spiksplinternieuwe Volkswagen Golf van de heer De V. stond te pronken.

Begeleid door een zwoele, ietwat Belgische getinte stem van de GPS-navigatie verliep de tocht richting Amsterdam bijzonder goed. Rond knooppunt Hoevelaken constateerde de heer A. dat Royal Café LeMonde plaats 2 heeft veroverd in een culinaire ranking van de restaurants in de binnenstad van Enschede.

Aangekomen in de eeuwenoude Aula, voorheen Oude Lutherse Kerk, werden we door een marmeren gang, via de Tetterode Bibliotheek begeleid naar de Senaatskamer alwaar we de ham/kaas-quiche, sandwiches en koffie goed lieten smaken. We spitsten onze oren om te luisteren naar de instructies die ons in een welhaast onverstaanbaar Adelijk accent gegeven werden. Hier kan de 'Commissie 'eu' nog een puntje aan zuigen. Wat tijdens het rondkijken in deze Senaatskamer meteen duidelijk werd, was dat de bewakers van het Twentsch Academisch Protocol nog een boel kaas kunnen eten van het decorum dat de Amsterdammers er op na houden.

Na de instructie begon voor Ian K. en uw verslaggever het echte werk: gasten afvinken op een papier lijst. Tot grote vreugde van uw verslaggever stonden ook de sprekers van de middag op het papier, met andere woorden: Dries van A., Marte R., Nelleke N., Jan-Pierre R. en meer van dergelijke lieden moesten zich dan ook keurig melden bij uw verslaggever. De volgende dialoog zal uw verslaggever niet snel vergeten.

D: "Goedemiddag, wat wilt u mij?"
V: "U dient zich bij ons te melden. Wat is uw naam?"
D: "Van Agt"
V: "Aha. Uw naam staat op de lijst. Hier heeft u een programmaboekje en ik wens u een fijne middag".
D: "Dank u wel."

Na dit halve uurtje 'inchecken' van de gasten, was ons werk voor de dag gedaan en werd het tijd voor een kopje koffie en het zoeken van een plaatsje in de zaal om de verhalen van de sprekers goed te kunnen horen. Onderwijl werd er een enkele Majoor Boschhart op een stoel in de zaal gehesen.

De verhalen waren over het algemeen zeer boeiend, temeer omdat de meeste mensen veel persoonlijk contact met de Oranjes hadden. Enkele leuke anekdotes passeerden de revu. Zo was Van A. een keer op audientie bij Koningin Juliana en tijdens het bespreken van enkele belanrijke zaken werd het hondje van Juliana opstandig en het rende door de kamer een verschool zich onder stoelen en banken. "In plaats van het roepen van de hofhouding", oreerde Van A. "renden de Koningin en ik achter het mormel aan om het te vangen. De Koningin kroop zelfs onder een tafel waar het beestje zich verschool." "Dat was in de tijden dat de politiek en de monarchie nog zelfredzaam waren". Opmerkelijk was dat ook enkele tegenstanders van het Koningshuis spraken, zoals dichter Jan-Pierre R.. De laatste betoogde dat het Koningshuis zelden onderwerp is in de dichtkunst, omdat het meestal relatief 'suffe' mensen betreft.

Na afloop van het symposium werd het Wilhelmus gezongen, begeleid met prachtig orgelspel. Tijdens het "Leve de Koningin Hoera, Hoera, Hoera", waren er slechts 4 lieden in de zaal die hun linkerhand de lucht in wapperden omdat deze personen normaal bier in de rechterhand hebben.

Uiteindelijk was het dan tijd voor de borrel. De borrel had het karakter van een Opening van het Academisch Jaar in Twente, maar dan met Amsterdams elan. Zo vond het geheel niet plaats in een plastic tent van Nijland, waren de hapjes enkele klasses duurder en beter, en stonden er niet allerhande studentbesturen zenuwachtig te asen voor het schudden van de hand van een willekeurige hoogwaardigheidsbekleder (het zogenaamde 'Jeukerig Netwerken'). Helaas schonk men Heineken Pilsner, maar gelukkig boodt men een plezierig alternatief in de vorm van een aardige rosé.

Zoals te doen gebruikelijk bij dergelijke activiteiten wordt er eerst ordentelijk geborreld waarna het na 2 uren uitmond in een eet- en drankgelag. En hoewel Twenthe in het het aanbieden van culinair genot wellicht niet zo hoog scoort, scoort men in het verorberen ervan zeer hoge ogen. De bladen bitterballen en andere hapjes waren traditiegetrouw dan ook niet aan te slepen en het cateringpubliek was klassiek geconditioneerd: "Tik op de tafel = nieuw vol glas". Pavlov kan trots zijn op zijn theorieen. Toch was van enig ordinair gedrag geen enkele sprake, want we hielden de glazen bij het steeltje vast en de das bleef keurig gestrikt.

Uiteindelijk werden de laatste flessen leeggeschonken, werd afscheid genomen van De Majoor en werd het tijd om de terugreis naar Enschede in te zetten. Aldaar werd rond 21:00 uur in Royal Cafe LeMonde nog een asperge-diner naar binnen gewerkt en een aantal bieren gedronken. Het was een zeer geslaagde activiteit!

Foto's van het festijn zijn te vinden op http://www.oranjebond.nl/fotos/symposium.doc/index.html.

(c) Bah'Vo!