 | |
 | |
 | |
| |
 | |
 | |
 | |
| |
 | |
 | |
 | |
| |
| |
|
Ius Sanctus Nieuws ArchiefBomen van kerels met stevige schoudersThursday, 04 May 2006 door Rutger
Door onze AdHoc verslaggever Martijn van der Veen [martijn.vanderveen@gmail.com]: Eind jaren tachtig, begin jaren negentig, waait een verfrissende wind door de bossen van Staatsbosbeheer. Omgevallen bomen worden niet langer weggehaald maar mogen blijven liggen. Staatsbosbeheer haalt niet meer weg, wij wel. Als waren wij Staatsbosbeheerders is het bos op het landgoed ontdaan van alle natuurlijke schuil-en rustplaatsen voor vogels, insecten, kleine diertjes, schimmels en paddestoelen. Maar dit stuk gaat daar niet over. Dit stuk gaat over: Schouders. Schouders zijn ondergewaardeerde lichaamsdelen en dat is jammer. Schouders zijn namelijk heel erg nuttig. Schouders zijn echter niet leuk. Ik heb nog nooit gelachen om een schouders. Ze zijn functionele draaipunten en wanneer je geen schouders meer hebt dan ben je invalide. Hierom een kort stuk over schouders in onze leefomgeving. In een kort verhaaltje, want dat is leuk. Je kunt voor een paasvuur natuurlijk "De schouders laten hangen." Maar je beseft, "Het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen." En wanneer de organiserende personen dan toch "brede schouders hebben," en je bent toch in de buurt, kan je net zo goed even "Je schouder onder iets zetten." Na afloop van het paasvuur komt dan misschien "iemand een schouderklopje geven." En krijg je ruzie of takken op je hoofd wil je misschien wel "elkaar op de schouders slaan". Maar als het allemaal goed afloopt ga je "Iemand op de schouders nemen." Dat is mooi, maar het mooiste bedankje is toch… een bedankje van de Magistraat! Dank aan http://nl.wiktionary.org/wiki/schouder Een bijdrage van Bah'vo! |