 | |
 | |
 | |
| |
 | |
 | |
 | |
| |
 | |
 | |
 | |
| |
| |
|
Ius Sanctus Nieuws ArchiefDe Algemene 76 leden rijker!Wednesday, 20 Sep 2006 door Rutger
ENSCHEDE - De Jacobuskerk was gisteravond weer het toneel voor de inauguratie van een lichting Taste aspiranten. Uit de reeks van door uw verslaggever meegemaakte inauguraties krijgt deze inauguratie de twijfelachtige eer 'De meest wanstaltige ooit' te zijn. Tamme leden, een dito praeses, vele 'oja's, dan gaan nu dit nog doen' en laf gezang. Fotograaf Maurits D. kwam gelukkig slechts een half uur te laat voor de verenigingsfoto. Welkom Leden, aspiranten, “Starters op de arbeidsmarkt zijn te saai en te braaf.” Dat is de conclusie van een onderzoek dat gisteren nog werd gepubliceerd. Als relatief recent afgestudeerde was ik natuurlijk direct geďnteresseerd in de reden hierachter. En wat blijkt? Naar de mening van werkgevers steken studenten uit angst voor studievertraging en leningen, te weinig tijd in persoonlijke ontwikkeling, bestuurlijke ervaring en topsport. Nu zijn de meningen over de mate van topsport bij Taste nogal verdeeld […] maar desondanks voelde ik mij niet meer echt aangesproken omdat ik in mijn tijd bij Taste in staat ben gesteld om mij uitgebreid met deze zaken bezig te houden. Bewust, en zoals later vaak blijkt, vooral ook onbewust. Overigens kwam uit een ander onderzoek vorige week naar voren dat alcohol goed is voor de carričre maar om de EJC niet nu al voor de voeten te lopen zal ik dat onderwerp verder maar laten rusten. Ik ben Peter den Braber en momenteel secretaris van La Belle Epoque en dat is, zoals jullie als het goed is inmiddels weten, verreweg de gaafste oudledenvereniging van Taste. Omdat ik dus ook de belangen van La Belle Epoque dien te behartigen was een andere vraag die gisteren in mij opkwam: mag je dan niet saai en braaf zijn na je studietijd? Hoewel dat vervolgens snel verzandt in een vaag verhaal over goed en slecht kan het in ieder geval geen kwaad om je daarbij te bedenken dat je na je studie nog de rest van je leven hebt om saai en braaf te worden. Door het simpele feit dat jullie hier nu zitten denk ik dat we mogen concluderen dat het in ieder geval niet jullie intentie is om nu al saai en braaf te worden. Net zo min als de mensen aan deze kant van de zaal, uitzonderingen daargelaten… Het feit dat de “student van tegenwoordig” er blijkbaar zelf voor kiest om saai en braaf te zijn, geeft volgens mij heel precies aan waar de kern van de zaak ligt: je zal er namelijk zelf wat van moeten maken, zelf het initiatief nemen, maar daarbij ook zeker gebruik maken van wat anderen in ruil daarvoor voor jou doen. Hiervoor is een studentenvereniging een ideaal podium: - het geeft je de mogelijkheid om op de achtergrond dingen te bedenken en te organiseren; - het geeft je de mogelijkheid zelf in de schijnwerpers te staan en voor lering en vermaak te zorgen; - maar het geeft je ook de mogelijkheid om te profiteren van wat anderen voor jou bedacht en georganiseerd hebben. Het spreekt voor zich dat dat alles in een gezonde verhouding moet gebeuren, zorg dus dat je niet altijd maar in het publiek zit. Zo heb ik zelf vele jaren net als jullie in deze zaal gezeten en met wisselend succes gewacht op een goed verhaal van een ouwe lul. Dat was dus het makkelijke gedeelte maar ach, voor wat hoort wat en nu sta ik hier dus zelf en is in de nabije toekomst iemand van jullie aan de beurt! De mogelijkheden die een studentenvereniging zo biedt, die Taste biedt, stellen je in staat om te werken aan datgene dat die saaiheid en braafheid voorkomt of indien nodig, wegneemt. Het biedt je de mogelijkheid om je menselijke, professionele čn sociale kwaliteiten te ontwikkelen. De basis van dat alles ligt natuurlijk bij de persoon. Enkele jaren geleden verspreidde Taste promotieposters met de tekst “Het gaafste dat je kunt worden is jezelf”. En dat dekt de lading naar mijn gevoel heel aardig, omdat het aangeeft dat de nadruk best mag liggen op de ontwikkeling van je eigen persoonlijkheid. En daarnaast geeft het natuurlijk ook impliciet aan dat sommige mensen het gewoon niet in zich hebben om erg gaaf te zijn of worden. Die basis van de persoon neemt echter niet weg dat ook het groepsverband een belangrijke rol speelt in die sociale vorming en je ziet dan ook dat er behoorlijk wat soorten verbanden bij Taste in het leven geroepen zijn om dat te faciliteren. Een verscheidenheid die zelfs tamelijk uniek is in het Nederlandse studentenleven. Zo zullen binnen jullie lichting ongetwijfeld zelfs al de eerste contouren zichtbaar zijn van jaarclubs in wording, en zullen jullie in de nabije toekomst ook in aanraking komen met commissies, besturen, disputen en, als je echt gaaf bent, genootschappen. Hoewel het natuurlijk aan ieder voor zich is om al dan niet een jaarclub te beginnen wil ik benadrukken dat het belang ervan niet onderschat moet worden. Een jaarclub biedt je in het begin van je lidmaatschap een basis binnen de vereniging, er zijn altijd lotgenoten om mee naar de kroeg te gaan en dat is uiteraard een belangrijke volgende stap in het leren kennen van elkaar, andere leden en de vereniging als geheel. Vanuit daar kan je je vleugels gemakkelijk uitslaan, jezelf ontwikkelen en je stempel drukken op deze vereniging zoals velen hier inmiddels al gedaan hebben. Daarbij kan ik nog persoonlijk opmerken dat de twee weekends die ik dit jaar met mijn voltallige jaarclub heb doorgebracht, 11 jaar na oprichting, nog steeds geen seconde saai of braaf geweest zijn. Even terug naar dat onderzoek. Feitelijk heb je het nu dus blijkbaar volledig zelf in de hand om te voorkomen dat je saai en braaf wordt, maar na je studietijd dan? Worden we niet geacht om saai en braaf te worden? Rijtjeshuisje in een rustige buurt, hypotheekje, labrador in de stationwagon, twee flesjes bier in de koelkast en zelfs je rekeningen op tijd betalen? Hoewel dat burgerschap voor jullie hopelijk ver weg ligt en vooral een schrikbeeld moet blijven, zie ik om mij heen gelukkig dat het wel degelijk anders kan. Ten opzichte van andere burgers in mijn omgeving ken ik een relatief groot aantal mensen bij LBE die alles behalve saai en braaf zijn geworden na hun studietijd. Alleen blijft dat natuurlijk wel weer vrij relatief, zo ken ik bijvoorbeeld niemand die onder zijn kinderen een telfeut heeft aangewezen. En dat verschil met die andere burgers is volgens mij geen toeval want de basis van wat zij nu zijn is zonder enige twijfel beďnvloed door wat zij bij deze vereniging hebben gedaan en meegemaakt. En dat begon hier, in deze kerk. Dat begon hier, met het drankje waar ze naar snakten na dat saaie verhaal van die ouwe lul. Ik wens jullie veel succes. Word niet saai en braaf. Bouw aan jezelf, bouw aan de club, en wees vooral niet bang om onderweg ook eens flink op je muil te gaan. Aan jullie: volhouden! Het vragenuurtje is aan de bar, lang leve Taste! |