Ius Sanctus Nieuws Archief
Toch maar geen republiek! - Joost Welle
Friday, 20 Apr 2007 door Luuk
Ik heb je betoog gelezen, en op een klein stukje azijnpis- en mierenneukerij kan ik er weinig negatiefs over zeggen. Je hebt een duidelijke mening, gebaseerd op duidelijke argumenten, die niet uit de lucht gegrepen zijn, en die niet van het kaliber “Ik vind het gewoon, ik heb ook recht op mijn mening” zijn. Allereerst wil ik je dus graag bedanken voor de prettig leesbare en onderhoudende uiteenzetting.
Toch wil ik graag inhoudelijk reageren, uiteraard op het derde deel van je epistel.
Ik ben van mening dat het Nederlandse koningshuis geen zinloos instituut is en dat de erfopvolging niet afgeschaft moet worden. Ik ben bovendien van mening dat het een goede zaak is dat het Nederlandse koningshuis in staat is om, wat jij noemt “regelmatig de politieke besluitvorming in rechtse of reactionaire zin te beďnvloeden”. Deze twee punten staan in mijn optiek in nauw verband met elkaar, ik zal ze dan ook gezamenlijk beargumenteren.
Het Nederlandse koningshuis bestaat uit mensen die vanaf hun geboorte voorbereid zijn op het staatshoofdschap. Niet iets unieks in de wereld; een familie Kennedy (niet Ian) of Bush doet dat ook, maar ik denk dat het in Nederland beter gaat. Omdat er altijd duidelijk is wie het staatshoofd wordt, en er niet via manipulatie geregeld moet worden dat “het volk” de juiste persoon op de juiste plaats zit, hoeft ons (toekomstige) staatshoofd zich niet te binden aan machtige bedrijven, geldschieters voor campagnes, of populistische ideologieën. Zodoende is ons staatshoofd onafhankelijker dan een gekozen president. Dit houdt niet in dat deze onschendbaar is; bij een duidelijk incapabele koning kan altijd nog de wet gewijzigd worden om deze af te zetten. Eventueel tijdelijk, zoals koning Boudewijn van België bij de abortuswetgeving.
Maar zolang de koning capabel is, en verstandig is, is het een goede zaak dat deze als dempende factor in het geheel aanwezig is. Om te voorkomen dat in de waan van de dag er allerlei zaken doorgedrukt worden. Om er voor te zorgen dat er zorgvuldig wordt nagedacht over te nemen beslissingen, op een manier die misschien niet de op dat moment meest populaire is. Dat kan je rechts en reactionair noemen, je kan het ook kalm en nadenkend noemen. De waarheid zal ergens in het midden liggen. Juist doordat dit gebeurt met wat jij “vooraanstaande politici, buitenlandse elites, academici, mensen uit de media en personen uit de top van het Nederlandse bedrijfsleven” noemt is de afwikkeling des te zorgvuldiger. Je kan verwachten dat deze mensen zich niet als een mak schoothondje zullen voegen naar de wensen van de monarch, maar er op een volwassen, serieuze, weloverwogen manier mee om zullen gaan.
Als wij een populist als Pim Fortuin als president hadden gehad, en zijn kloon als Minister-President, zoals nu bijvoorbeeld in Polen gebeurt, waren we dan beter af geweest? Het volk was waarschijnlijk erg enthousiast geweest, maar dat waren de Duitsers in de jaren ’30 van de vorige eeuw ook…
Ten slotte zou ik je willen vragen de termen “gevaarlijke zaken als vaderlandsliefde, trouw aan de vlag en nationalistische borstklopperij” zonder toelichting aan een aantal mensen voor te leggen, en te vragen aan welk land ze dan denken.
Met vrindelijke groet,
Joozd
