Ius Sanctus Nieuws Archief
ASV Taste 54 leden rijker
Wednesday, 19 Sep 2007 door Kaper
Gisteren was de inauguratieplechtigheid van ASV Taste in een kerk aan de Oude Markt. De gebruikelijke rituelen vonden plaats en daarna is er nog lang doorgepilst en gegeneverd op Antigoon. Tijdens de plechtigheid hielden verschillende personen een -al dan niet kort- praatje. Hieronder het verhaal van de Secretaris van La Belle Époque, de oud-ledenvereniging van de ASV:
Geachte leden van A.S.V. Taste, aspirantleden,
Hopelijk is het jullie niet ontgaan dat vandaag de jaarlijkse Troonrede is voorgelezen door het Staatshoofd, al begrijp ik natuurlijk ook dat jullie helemaal geen tijd hebben om overdag vooreen televisie te hangen. En de regering lijkt er alles aan te willen doen om dat laatste vooral zo te houden (de KC ook maar dat is tijdelijk).
Al sinds 2003 krijgen wij jaarlijks van de regering in september te horen hoe belangrijk innovatie en onderwijs zijn, en sinds datzelfde jaar lijkt het beleid erop gericht te zijn juist deze zaken te ondermijnen, door de teugels bij de studenten steeds strakker aan te trekken.
Hoe verfrissend en "recht door zee" is het dan om te lezen dat het huidige bestuur van Taste "Gaat voor studentikoos"!?. Hoewel wij eigenlijk de discussie over het beleidsplan van dit bestuur moeten voeren op de ALV van morgenavond, bleef de kreet voorop het Beleidsplan toch in mijn gedachten hangen: "Het 20ste gaat voor studentikoos!". Want hoe moet ik dat interpreteren in het licht van het beleidsplan van de regering zoals we dat vandaag voor de kiezen kregen? Studentikoos, als in "zoals het studenten past"? Dat kan nog steeds variëren van braaf college volgen op vrijdagochtend, tot het in licht bedwelmde toestand verorberen van een levende goudvis.
Ik ben Peter den Braber en ben momenteel secretaris van La Belle Epoque en dat is, zoals jullie als het goed is inmiddels weten, nog steeds verreweg de gaafste oudledenvereniging van Taste.
Omdat ik dus uit hoofde van die functie ook nog vanuit het perspectief van een burger zo'n beleidsplan lees, vroeg ik mij af wat het maatschappelijk nut van zo'n studentikoos beleid zou kunnen zijn. En specifieker, waarom zou het eigenlijk een goede zaak zijn dat jullie daaraan mee gaan werken?
De minister-president had ons dit jaar als voorproefje op zijn beleid al getrakteerd op een betoog om de zogenaamde 'zesjescultuur' binnen het Nederlandse onderwijs aan te pakken. Dit heeft al geleid tot angstaanjagende vergelijkingen met bijvoorbeeld het Amerikaanse onderwijsstelsel, waar een zesje immers een doodzonde is. Daarachter schuilt echter onder andere een groot verschil in de financiering van het onderwijs: waar het Amerikaanse stelsel grote persoonlijke
investeringen vergt met strenge eisen bij toelating tot de studie en de voortgang daarvan, krijgt de Nederlandse student nog altijd relatief veel vrijheid voor weinig. Maar daar wordt aan gewerkt. Collegegelden blijven stijgen, voortgangseisen worden aangescherpt en, hoe halen ze het in hun hoofd, om het huishoudboekje van Bos in balans te houden wordt de BTW op bier verhoogd!
Hard studeren en werken lijkt welhaast de enige manier om de studietijd te kunnen doorstaan, waarbij zesjes, studievertraging en leningen taboe zijn. En dus vraag ik me nogmaals vanuit een burgerperspectief af: Waarom zitten jullie hier dan?
Nu mag ik mijzelf naast mijn kortstondige burgerschap ook gelukkig prijzen met een fraaie, en minder kortstondige studententijd, hier in Enschede, hier bij Taste. In die tijd heb ik kunnen zien dat door een steeds strikter overheidsbeleid persoonlijke ontwikkeling en sociale interactie voor de gemiddelde student het kind van de rekening zijn geworden. En dat terwijl de Nederlandse student zich over het algemeen juist daarin onderscheidt van zijn sterk overschatte Amerikaanse, en andere collega's. En daarin spelen de studentenverenigingen ontegenzeggelijk een belangrijke rol.
De mogelijkheden die een studentenvereniging biedt, die Taste biedt, stellen je in staat om te werken aan datgene dat je niet leert in de collegezalen. Omgaan met zelfopgelegde uitdagingen, met conflicten, met sociale erkenning en sociale druk. Een vereniging biedt je de mogelijkheid om je menselijke, professionele én sociale kwaliteiten te ontwikkelen. En dat zijn kwaliteiten waar mijnheer Balkenende en kornuiten geen cijfer aan wensen te geven.
Maar gelukkig sta je er niet alleen voor. Binnen Taste zijn er verschillende verbanden in het leven geroepen om je ook in je persoonlijke en sociale ontwikkeling tijdens je studententijd te ondersteunen. Zo zullen binnen jullie lichting ongetwijfeld al de eerste contouren zichtbaar zijn van jaarclubs in wording en zullen jullie in de nabije toekomst ook in aanraking komen met commissies, besturen, disputen en misschien, als je echt gaaf bent, genootschappen. Individueel en in groepsverband biedt Taste je zo de mogelijkheid om op de voor- of achtergrond zelf te initiëren en te organiseren, maar ook om te profiteren van de inzet van anderen. En dat maakt het geheel tot een naar verschraald bier ruikende speeltuin waar je steeds beter leert klimmen maar waar je vooral ook af en toe hard met je bakkes in het zand belandt.
Zoals gezegd zullen jaarclubs voor jullie het eerst in beeld komen en hoewel het natuurlijk aan ieder voor zich is om al dan niet een jaarclub te beginnen, wil ik benadrukken dat het belang ervan niet onderschat moet worden. Een jaarclub biedt je in het begin van je lidmaatschap een basis binnen de vereniging, er zijn altijd lotgenoten om mee naar de kroeg te gaan en dat is uiteraard een belangrijke volgende stap in het leren kennen van elkaar, andere leden, en de vereniging als geheel. Vanuit daar kan je je vleugels gemakkelijk uitslaan, jezelf ontwikkelen en je stempel drukken op deze vereniging zoals velen hier inmiddels al gedaan hebben. Hoewel binnen mijn eigen jaarclub bruiloften en daadwerkelijk geslaagde bevruchtingspogingen inmiddels aan de orde van de dag lijken te zijn, weten we na 12 jaar nog altijd meerdere keren per jaar voltallig bijeen te komen. En ik kan mij niet voorstellen dat dat in de toekomst ooit saai zal worden.
Maar hoe gaan het beleid van regering en bestuur jullie nu eigenlijk helpen om jezelf naast je studie te ontwikkelen zonder beschuldigd te worden van het in stand houden van een 'zesjescultuur'? Ik denk dat je van de regering niet veel hoeft te verwachten, van Taste echter des te meer.
Nu is het beleidsplan dat ik gezien heb een minstens twee weken oude versie, dus mogelijk is de gehele strekking van het stuk al achterhaald en heeft het bestuur een nog pakkender kreet weten te produceren.
Maar dat doet er eigenlijk niet toe. Belangrijker is dat er constant nagedacht wordt over hoe we elkaar kunnen helpen in onze ontwikkeling zonder daarbij de studie te verwaarlozen. En daaraan verleent LBE ook in grote mate haar bestaansrecht: hoe kunnen de leden van LBE elkaar, maar ook de huidige studenten bijstaan en stimuleren in hun ontwikkeling? En ik verzeker je dat daar ook binnen LBE nog steeds op een zeer studentikoze wijze invulling aan wordt gegeven, al zijn de gespreksonderwerpen over huisdieren, hypotheken en kinderwensen natuurlijk bij tijd en wijle om te janken zo suf.
Omdat de inzet voor de vereniging in principe toch een nevenactiviteit is naast je studie, is het van groot belang om samen te werken. En mochten jullie dus toch wat aan te merken hebben op het gekozen motto van "Het 20ste gaat voor studentikoos" dan is Taste gelukkig een vereniging waar je wèl ongestraft kritiek mag hebben op de leiding, en wordt dit zelfs gestimuleerd. Zo heb ik gehoord dat het bestuur hier zit te popelen om morgenavond haar beleid toe te lichten dus mochten jullie geïnaugureerd worden dan raad ik jullie sterk aan morgen de ALV bij te wonen.
Maar op welke manier je ook bijdraagt aan het geheel, je moet niet bang zijn om uit de fractie gezet te worden, en je moet ook niet bang zijn om als het nodig is af en toe eens een Aurora uit de fractie te donderen.
Kortom: Wees liever een zesje dan een nul!
Afsluitend zou ik geheel in stijl van de Troonrede willen zeggen:
Op u, leden en toekomstige leden van de A.S.V. Taste, rust een verantwoordelijke en zware taak. U mag zich daarbij gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden.
En behalve dat bidden was daar geen woord van gelogen!
Veel succes, LANG LEVE TASTE!